Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 47

ผมมองแอนนี่ปล่อยให้ไอน้ำบรรเทากล้ามเนื้อที่ปวดเมื่อยของเธอ เหงื่อที่วาววับเคลือบผิวกายเธอนั้นช่างเย้ายวนใจผม ในหัวผมยังคงมึนงงกับตอนที่เธอกระแทกผมเข้ากับโต๊ะตรงโถงทางเดิน ตอนแรก ผมนึกว่าเธอหงุดหงิดผมเสียอีก

แต่เธอก็ปัดเป่าทุกความคิดออกจากหัวผมทันทีที่กระชากเสื้อผมจนขาด

“เมื่อกี้เธอร้อนแรงมากเลยนะแอน...