Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 818 เจ็บปวดมาก มุ่งมั่นมาก

เธอจิกกำผ้าปูที่นอนแน่นราวกับเป็นเส้นชีวิตสุดท้าย เส้นเลือดปูดโปนขึ้นมาบนหลังมือ

แต่แผ่นหลังของโดโนแวนกลับเหมือนกำแพง ทั้งเย็นชาและไม่ไหวติง

ดวงตาของแคทเธอรีนเบิกกว้างมองเพดาน น้ำตาเริ่มไหลอาบแก้ม

ถึงกระนั้น เธอก็ไม่คิดว่าตัวเองผิด การรักใครสักคนมันผิดตรงไหนกัน ใช่ไหมล่ะ

ตั้งแต่วินาทีแรกที่เธอตก...