Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 36

มีอายังคงมีความไร้เดียงสาแบบเด็กๆ ซึ่งทำให้ดวงตาของเธอเป็นประกายและคำพูดก็ไหลลื่นออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ

เซเลน่าซึ่งคุ้นเคยกับการรับมือกับคนที่แข็งกระด้าง กลับรู้สึกสบายใจอย่างน่าประหลาดเมื่ออยู่ใกล้มีอา

เธอมองภาพวาดของมีอาอย่างรวดเร็วโดยไม่พูดอะไร

มีอาถอนหายใจ ปากกายังอยู่ในมือ

เธอไม่ได้คาดหวังจ...