Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1394 ไม่ชัดเจนว่าพวกเขาเป็นใคร

น้ำเสียงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน

ประกายความหวังสุดท้ายของแอนน์ดับวูบลงอย่างสิ้นเชิง เธอพูดไม่ออก รู้สึกเพียงความอับอายที่แผดเผาใบหน้า ทั้งเจ็บปวดทั้งอัปยศ

เอมิลี่ แน่นอนว่าอดไม่ได้ที่จะซ้ำเติม

เธอตวาด "ได้ยินที่พอลพูดไหม? ออกไปเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะให้คนมาโยนเธอออกไป"

แอนน์เดินจากไปโดยไม่มองหน้าใคร ...