Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 92

เอเดน

ผมมองจากหน้าต่างขณะที่แฮนนาห์วิ่งกลับบ้านเธอ ให้ตายสิ เธอดูโคตรน่ารักเลยตอนที่ผมเผ้ายุ่งเหยิง ผิวแดงก่ำ พูดตะกุกตะกักแก้ตัวปัญญาอ่อนด้วยแววตาท้าทายในดวงตาสีเทาคู่นั้น

ทันทีที่เห็นเธอ ผมก็รู้เลยว่าเธอกำลังทำบ้าอะไรอยู่บนต้นไม้นั่น ตั้งแต่เธออายุ 18 เธอก็เอาแต่ส่งสายตายั่วสวาทผม ซึ่งมันยากขึ้น...