Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 91

น้ำเสียงหนักแน่นและปลอบโยนของเขาทำให้ฉันสงบลงได้ทันทีพอที่จะเงียบและไม่โคลงเคลงไปมาขนาดนั้น

เขาคว้าข้อเท้าเปล่าของฉันไว้ “เห็นไหม? คุณไม่ได้อยู่สูงอย่างที่คิดหรอก แค่ปล่อยมือลงมาเลย ผมรับคุณเอง”

เขากระชับเท้าฉันเบาๆ เป็นเชิงกระตุ้นให้ปล่อยมือ ฉันพยายามมองลงไป แต่ร่างของเขาอยู่ด้านหลัง ทำให้ฉันมองไ...