Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 79

ผมลุกขึ้น จับมือเธอ ดึงให้เธอลุกยืน ตอนแรกเธอดูงุนงง จากนั้นก็ไม่อยากจะเชื่อเมื่อผมเปิดประตูแล้วลากเธอที่ร้องท้วงออกไปสู่อากาศยามพลบค่ำ

อุณหภูมิซึ่งไม่เคยใกล้จุดเยือกแข็งเลยในตอนกลางวัน ลดฮวบลงสิบองศาเมื่อไร้แสงอาทิตย์ และมันปะทะเราเหมือนมวลหนักๆ

ก่อนที่เราจะทันได้คิดว่ากำลังทำอะไร ผมก็อุ้มเธอขึ้น เ...