Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 70

เธอรั้งผ้าห่มของผมกลับไปแล้วมองผม ผมเบือนสายตาหนีจากบั้นท้ายงามงอนกับส่วนสงวนอันสมบูรณ์แบบของเธอ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่เธอมอบให้บอกผมว่าเธอรู้ดีว่าเมื่อครู่ผมมองอะไรอยู่ และเธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเลย จากนั้นเธอก็ตบที่นอนเบาๆ เป็นเชิงเรียกให้ผมเข้าไปใกล้

“ขอบใจนะ ซาวันนา” ผมพยายามเอ่ย “ฉันคงจัดการต่อเองได้”...