Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 119

โดยไม่หยุดนิ้ว เขาเงยหน้าขึ้นและยิ้มร้ายกาจให้ฉัน “ทำให้คุณยอมพูดไงล่ะ” เขาใช้ลิ้นวนรอบติ่งของฉัน ทำให้ฉันครางและกำผ้าปูที่นอนแน่นขึ้นอีก “บอกจินตนาการดำมืดที่สุดของคุณมาสิ ไอวี่” ฉันพยายามอย่างหนักที่จะคิด แต่ร่างกายของฉันกำลังละลายหายไปอย่างรวดเร็วจนเหลือเพียงความสุขสมจากสิ่งที่ปากและนิ้วของเขากำล...