Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 67

ผมยืนมองขณะที่องค์ราชาก้าวอย่างจงใจไปยังด้านหน้าของเวที ทิ้งให้ดีแลนยืนอยู่เบื้องหลังพระองค์ พระองค์หยุดที่ขอบเวทีแล้วทรงยกพระหัตถ์ขึ้นเพื่อให้ทุกคนเงียบ ทั้งที่ตอนนั้นก็แทบไม่มีเสียงใดๆ อยู่แล้ว ตำแหน่งที่ประทับยืนนั้นดีที่สุดเพื่อให้ทุกคนที่อยู่ที่นั่นได้ยินพระองค์ตรัสอย่างชัดเจนและแม่นยำ

"ชาวหมา...