Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 58

มุมมองของดีแลน

ผมรู้สึกหายใจเร็วขึ้น ขาเริ่มสั่นขณะยืนอยู่ตรงโถงทางเดิน โอลิเวอร์บีบแขนผมแน่นขึ้นเล็กน้อยตอนที่ผมกำลังตื่นตระหนก เขาหันตัวผมให้เผชิญหน้ากับเขา

“เฮ้!” ตาผมสบตาเขา แต่ความหวาดกลัวก็เปลี่ยนเป็นความตกใจเมื่อเห็นสีหน้าเห็นอกเห็นใจของเขา “ตั้งสติเดี๋ยวนี้... อยากให้ทุกคนเห็นนายเป็นแบบนี้...