ถูกเลือกโดยดวงจันทร์

บทที่ 194

มุมมองของดีแลน

สะลึมสะลือ คือคำเดียวที่อธิบายความรู้สึกของข้าได้ในตอนที่ตื่นขึ้นมา มันงัวเงียไปหมด

หัวของข้ารู้สึกเหมือนกำลังจะแตกเป็นสองซีก ปากก็แห้งผากจนริมฝีปากแทบจะติดกันอย่างเจ็บปวด

ข้าเปล่งเสียงครางออกมาขณะพยายามลืมตาอย่างช้าๆ แต่ก็ต้องหลับลงอีกครั้งเพราะความรู้สึกแสบตา ลำคอเจ็บราวกับกลืนใบ...