Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 165

มุมมองของวิคตอเรีย

พ่อ! เสียงหอบหายใจของพ่อดังผ่านโทรศัพท์มา และพร้อมกันนั้น น้ำตาฉันก็เริ่มไหลออกมาไม่หยุด พ่อยังอยู่! พ่อยังอยู่จริงๆ

"พ่อคะ... พ่อ เป็นอะไรไหมคะ" พ่อพูดไม่ออก! ทุกครั้งที่ฉันได้ยินพ่ออ้าปากจะพูดคำที่ติดอยู่ตรงปลายลิ้น เสียงของพ่อก็เหมือนจะติดอยู่ในลำคอ ทำให้มีแต่เสียงตะกุกตะกักอ...