Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 121

มุมมองของดีแลน

เป็นเวลาสามชั่วโมงแล้วตั้งแต่ผมตื่นขึ้นมา ความหนักอึ้งของทุกสิ่งทุกอย่างยังคงวนเวียนอยู่ในหัวขณะที่ทั้งผมและลูอิสกำลังเดินทางไปยังทางเข้าที่หลบภัย ผมสวมเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นของลูอิส ซึ่งหลวมโพรกราวกับเต็นท์เพราะขนาดที่ใหญ่และความผอมโซของผม หมวกบีนนี่ที่หมาป่าอีกตัวให้มายัดผมไว้ข้า...