Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 174: นี่ยากกว่าที่ฉันคิด

ผมมองไรอัน

ผมนั่งอยู่ข้างเตียงคนไข้ของดาเลีย สายตาจับจ้องใบหน้าอันสงบนิ่งของเธอ วันที่เจสันโทรมาบอกเรื่องดาเลียหายตัวไป ผมไม่ได้อยู่ในเมือง ผมอยากจะโทรหาโซอี้แล้วถามว่าทำไมเธอไม่บอกอะไรผมเลย แต่ก็ตัดสินใจไม่ทำ ความโกรธพลุ่งพล่านไปทั่วร่างเมื่อนึกภาพดาเลียนอนหมดสติอยู่บนพื้นจมกองเลือดตัวเอง ผมอยากจะ...