Read with BonusRead with Bonus

ลูกหลานของดวงจันทร์ - บทที่ 25 - อัลฟ่า

กันเนอร์

แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างกระทบใบหน้า ปลุกฉันให้ตื่น เซเลน่ายังคงหลับใหล กอดแขนฉันไว้ ฉันปัดผมออกจากใบหน้าเธอ เธองดงามเหลือเกิน ยังมีรอยช้ำสีม่วงจางๆ ที่เปลือกตา และรอยแผลก็หายดีแล้วเหลือเพียงสะเก็ดเล็กๆ ริมฝีปากเธอกลับเป็นปกติ เช่นเดียวกับรอยแผลและรอยฟกช้ำอื่นๆ บนใบหน้า การรักษาได้ผล ฉันนอนชื...