Read with BonusRead with Bonus

ลูกหลานของดวงจันทร์ - บทที่ 24 - ลูกสุนัข?

กันเนอร์

ตลอดเวลาที่เราอยู่ในครัว เซเลน่าปล่อยฟีโรโมนรุนแรงออกมาตลอดเวลา และมันทำเอาผมปั่นป่วนไปหมด กลิ่นของเธอช่างน่าเสพติด ผมยอมใช้เวลาทั้งชีวิตที่เหลืออยู่เพื่อซุกจมูกอยู่กับผิวของเธอได้เลย ผมต้องการเธอ ต้องการทั้งหมดของเธอ แต่ผมรู้ว่าต้องรอ เธอผ่านอะไรมามากเกินกว่าที่ผมจะพรวดพราดเข้าไปแสดงความเ...