Read with BonusRead with Bonus

ดวงจันทร์แฝด - บทที่ 203 - พายุโหย

วิสกี้

ฉันรีบเงยหน้ามองหาว่าพวกผู้ชายที่เหลืออยู่ตรงไหน หนึ่งในคนที่ฉันซัดกระเด็นไปติดผนังเริ่มจะฟื้นแล้ว มันเริ่มส่งเสียงครวญครางและคลานไปตามพื้น ส่วนอีกคนยังคงนอนนิ่ง หน้าคว่ำจมกองเลือดตัวเองอยู่ นั่นเหลืออีกแค่คนเดียวที่ยังไม่รู้ว่าอยู่ไหน ฉันหันขวับไปทันเวลาพอดีกับที่กระสุนนัดหนึ่งพุ่งเฉี่ยวหัว...