Read with BonusRead with Bonus

แม่แห่งดวงจันทร์ - บทที่ 178 - รวมตัวกันอีกครั้ง

เซเลน่า

“กันเนอร์” ฉันพึมพำแผ่วเบา เขาเหลือบดวงตาสีเข้มมามองฉัน และฉันก็ตัวสั่น ดวงตาสีฟ้าสดใสตามปกติของเขาหรี่ลงจนเกือบปิดและมืดคล้ำ ริมฝีปากเขาแบะออก เผยให้เห็นเขี้ยวที่ยื่นยาวเต็มที่และชุ่มโชกไปด้วยเลือด เลือดแห้งกรังเกรอะไปทั่วคาง ลำคอ และหน้าอก สัญชาตญาณแรกของฉันคืออยากจะเลียมันออกไปจากตัวเขา ...