Read with BonusRead with Bonus

แม่แห่งดวงจันทร์ - บทที่ 149 - บิดและเลี้ยว

ลูนาย่า

ฉันค่อยๆ เริ่มวิ่งไปทางบ้านพักของฝูง ความเจ็บปวดแล่นพล่านไปทั่วร่างทุกครั้งที่อุ้งเท้ากระทบพื้น แต่ฉันก็ยังวิ่งต่อไป อลิซไม่ได้พูดอะไรอีก เธอแค่วิ่งอยู่ข้างๆ คอยจับตาดูฉันอย่างใกล้ชิดตลอดทาง

ทันทีที่เรามาถึงชายหมู่บ้าน เธอก็วิ่งนำหน้าไปลิ่ว

ฉันไม่ทันรู้ตัวเลยว่าจริงๆ แล้วตัวเองวิ่งช้าแค่ไหน...