Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 77

-วีร่า-

ฉันกะพริบตาเพื่อปรับสายตาให้ชินกับความมืดในห้อง อีกภพนั้นค่อนข้างสว่างจ้า ทำเอาฉันต้องใช้เวลาครู่หนึ่งกว่าดวงตาจะปรับโฟกัสได้

ฉันเผลอหลับไปในท่านอนหงายโดยมีผ้าขนหนูโพกผมอยู่ โนอาห์จึงหลับอยู่ข้างๆ โดยวางแขนพาดไว้รอบท้องฉัน ใจฉันฟูด้วยความโล่งอกที่เห็นว่าสุดท้ายเขาก็ตัดสินใจไม่ไป ฉันหันไปซุกห...