Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 39

-เวร่า-

เช้าตรู่วันต่อมา ฉันตื่นก่อนตะวันขึ้น ถูกโนอาห์โอบกอดไว้เหมือนอยู่ในรังไหม เขายังคงหลับสนิท หายใจแผ่วเบาอยู่ข้างหลังฉัน แขนใหญ่ของเขากอดรัดรอบตัวฉัน ดึงฉันเข้าไปแนบอก นี่กลายเป็นท่านอนปกติของเราไปแล้วตั้งแต่ย้ายออกจากบ้านฝูง ไม่ใช่ว่าฉันไม่ชอบหรอกนะ

เมื่อคืนฉันได้คุยกับเพื่อนๆ ของโนอาห์ทุกคน...