Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 52

-โนอาห์-

พอเลียมสังเกตเห็นพวกเรา เขาก็ตาเป็นประกายขึ้นทันทีพร้อมส่งยิ้มให้

ข้าเดินเข้าไปสวมกอดเขาแล้วตบหลังเบาๆ

“ลมอะไรหอบเจ้ามานี่” ข้าบอกเขา

เขากอดตอบข้า ไม่เหมือนครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน

“ยินดีเสมอ ฝ่าบาท” เขาเอ่ย

หลังจากตบหลังกันอีกสองสามที เราก็ผละออกจากกัน

ข้าพิจารณามองเขาให้เต็มตา สภาพดูไม่ได...