Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 35

-วีรา-

อืม... ฉันครางเบาๆ ตื่นขึ้นมาอย่างไม่คาดฝัน

ฉันขยี้ตาแล้วหันไปมองนาฬิกาบนโต๊ะข้างเตียง ตีสองแล้ว

อีกครั้งสินะที่ฉันพลาดมื้อเย็น

ฉันดึงหมอนมาปิดหน้า พยายามจะข่มตาหลับต่อ แต่หลังจากผ่านไปสองสามนาที ก็ชัดเจนแล้วว่าคงหลับไม่ลง

ก้าวออกจากห้อง ฉันย่องเท้าลงบันได บ้านฝูงเวลานี้เงียบสนิทเพราะทุกคนหลั...