Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 30

-เวร่า-

ซึ่งนั่นแหละที่ทำให้ฉันสนใจที่มารู้เอาวันนี้ว่าเธอเป็นแม่มด

ฉันยังคงกลั้นหายใจ แต่ก็พยายามทำตัวสบายๆ

ฉันขมวดคิ้วใส่เขาราวกับว่าสิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องไร้สาระสิ้นดี

“ฉันว่านายคงอ่านหนังสือพวกนั้นมากไปแล้วล่ะ เอซร่า”

เขามองฉันนิ่งๆ เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อท่าทีเสแสร้งของฉัน

หลังจากผ่านไปนาทีหรือส...