Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 28

-วีร่า-

“วี ได้เวลาไปแล้วนะ” โนอาห์จูบหน้าผากฉัน

ฉันครางออกมา

“ขออีกสิบนาทีน่า” ฉันพูด พลางบิดตัวในอ้อมแขนเขาหันหนี

เขาหัวเราะเบาๆ

“ไม่เอาน่า เราสายไม่ได้นะ แล้วเธอยังต้องจัดกระเป๋าอีก”

“อือ” ฉันตอบ รู้สึกตัวหนักอึ้งไปหมดทั้งตัว

เรานอนหลับกันไปราวสี่ถึงห้าชั่วโมงดีๆ ตั้งแต่เราข้ามมื้อเย็นไป แต่ฉันก็...