Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 17

-โนอาห์-

วีร่าจับมือผมทันที ไม่แม้แต่จะถามว่าเรากำลังจะไปไหน ขณะที่เธอลุกขึ้น กระดาษที่อยู่บนตักเธอก็ตกลงพื้น เราค่อยๆ เดินฝ่ากองเอกสารที่สูงเป็นภูเขา

ผมมองไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว และก็นึกขึ้นได้ว่าที่นี่ดูเป็นระเบียบกว่านี้เยอะเลยก่อนที่เราจะไป

“เกิดอะไรขึ้นที่นี่เหรอ” ผมถามเธอขณะที่เรากำลังเดินไปที่ปร...