Read with BonusRead with Bonus

ทุกอย่างออกไป

อัลเธีย

“ดาเมียโน…” ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่มองเขา รู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงขึ้นอีกครั้ง “ฉัน…เอ่อ…” สมองฉันว่างเปล่าไปหมดเมื่อพยายามจะหาข้อแก้ตัว แต่ฉันจะหลอกใครได้ล่ะ? ไม่ว่าจะยังไงฉันก็ซวยหนักแล้วทั้งนั้น

“เงียบ” ฉันรีบหุบปากฉับเมื่อเขาพูดเสียงต่ำด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียวจัด เขามองฉันด้วยแววตาคมกริบที่ฉา...