Read with BonusRead with Bonus

บทเก้าสิบเก้า

เดรเวน

พอเรามาถึงสนามบิน รถเอสยูวีก็เคลื่อนไปยังประตูที่ดูเหมือนจะเป็นประตูส่วนบุคคล แม้ว่าเจสันจะลดปืนลงแล้ว แต่ไอ้ปืนบ้านั่นก็ยังคงจ่อมาที่ฉัน และฉันรู้ได้โดยไม่ต้องมีใครบอกว่าถ้าขยับตัวพรวดพราดเมื่อไหร่ ฉันตายแน่

ราวกับอ่านใจฉันออก เจสันหัวเราะออกมา เขาขยับเข้ามาใกล้แล้วใช้แขนข้างที่ว่างโอบไ...