Read with BonusRead with Bonus

บทที่แปดสิบ

โดมินิก

ข้ากับโคด้าด้อม ๆ มอง ๆ ผ่านป่าด้านหลัง ระมัดระวังเคลื่อนตัวอ้อมกำแพงยักษ์ที่ล้อมรอบอาณาเขตของหมู่บ้านหมาป่าแดง ข้าเห็นยามติดอาวุธสองคนใกล้กับด้านหน้าของอาคาร พวกหมาป่าหนุ่ม ซึ่งข้าไม่รู้จักเลยสักคน ข้าอดสงสัยไม่ได้ว่า ฝูงของเราแยกกันไปจริง ๆ อย่างที่ข้าได้รับแจ้งเมื่อหลายปีก่อนหรือเปล่...