Read with BonusRead with Bonus

บทเจ็ดสิบสาม

โดมินิก

อกข้ากระเพื่อมหนัก บาร์ตเลตต์เลือดออก แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ยังคงโกหกข้า

ข้าจ้องเขม็งไปยังร่างที่นอนกองอยู่บนพื้นแทบเท้า ข้าขู่ฟ่อ “เรื่องนี้มันจบได้นะ รู้ไหม แค่แกบอกข้ามาว่าพวกเขาไปไหน”

ฝูงชนมุงดูรอบตัวเรา ส่วนใหญ่เป็นสมาชิกฝูง แต่ก็มีเจ้าของร้านสองสามคนที่อยู่ทำงานดึกแล้วได้ยินเสียงเอ...