Read with BonusRead with Bonus

บทที่เจ็ดสิบ

โดโมนิค

ข้ายืนอยู่ตรงนั้นเนิ่นนานหลังจากพอลจากไป ความคิดวนเวียนอยู่ในหัว ความเจ็บปวดร้าวรานที่คุ้นเคยทุบกระหน่ำเข้าที่อก

ข้าได้ยินเสียงมาร์โกกรนจากในห้องนอนของข้าดังมาถึงสนามหญ้าหน้าบ้าน และข้าตัดสินใจตอนนั้นเลยว่าถึงแม้หล่อนจะอยู่ที่นี่ ข้าจะย้ายหล่อนไปอยู่ห้องนอนแขกให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำไ...