Read with BonusRead with Bonus

บทหกสิบห้า

เดรเวน

น่าแปลกใจที่เอมิลี่รับข่าวได้ดีกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ ผมนึกว่าเธอจะเป็นลม กรีดร้อง หรือไม่ก็วิ่งหนีผมไปแล้ว แต่เธอไม่ทำอะไรสักอย่าง เธอกลับแค่พยักหน้า ยิ้มแปลกๆ และมีแววตาแทบไม่เชื่อปรากฏอยู่

"เอมิลี่" ผมเรียก "เธอเข้าใจที่ผมเพิ่งบอกไปรึเปล่า โคด้าเป็นหมาป่า"

"อ๋อ-ไม่-ใช่ๆ ฉันเข้าใจสิ หมายถ...