Read with BonusRead with Bonus

บทหกสิบหนึ่ง

โดโมนิก

ผมมองเดรเวนปิดประตูแล้วสงสัยว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ จริงๆ แล้วผมผิดหวังนิดหน่อยที่เธอไม่วิ่งมาตามโถงทางเดินเพื่อทักทายผม แต่บางทีเธออาจจะไม่รู้ว่าผมเข้ามาในบ้านแล้ว

อีกสองวัน สองวันบ้าๆ ที่เหลืออยู่ นั่นคือทั้งหมดที่เรามี

ผมเดินไปตามโถงทางเดินอย่างเงียบเชียบ ย่องเข้าไปในห้องแล้วพบว่าเธอกำ...