Read with BonusRead with Bonus

บทที่สี่ร้อยเจ็ดสิบสาม

โคดา

(โอเคเหรอ? เธอบอกว่าโอเคเหรอ?)

(อย่าเพิ่งดีใจไป ข้าไม่คิดว่าเธอจะยอมนอนเตียงเดียวกับเจ้าหรอก)

ถึงอย่างนั้น จู่ๆ ผมก็อยากกลับบ้านให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ และแม้ว่าไอ้หนูของผมจะใจสลายไม่ต่างจากผมเมื่อคืนก่อนตอนที่เอมิลี่ปฏิเสธเรา แต่ดูเหมือนว่ามันจะใจอ่อนกับเธอไม่ต่างจากผมเหมือนกัน และต...