Read with BonusRead with Bonus

บทที่สี่ร้อยหกสิบเจ็ด

เธอหมดสติไป ผมไม่รู้ว่าได้อย่างไรหรือทำไม... แต่เธอหมดสติไป ดังนั้นผมจึงอุ้มร่างงามของเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนเปลือยเปล่าของผมตามสัญชาตญาณ (ท่อนล่างผมก็เปลือยเหมือนกัน แต่เธอไม่ทันได้เห็นหรอก... แหม เสียดายชะมัด) แล้ววางเธอลงบนเตียง

ดูเหมือนเธอกำลังหลับ ชีพจรเต้นแรงดี ไม่มีอะไรผิดปกติ แต่... รอยแผลเป็...