Read with BonusRead with Bonus

บทที่สี่ร้อยหกสิบสอง

หมาป่า

หมาป่าตัวใหญ่ยักษ์ ทรงพลัง แบบที่ ‘ฉันอาศัยอยู่ในป่า’ ของแท้ ยืนอยู่ห่างจากจุดที่ฉันตัวสั่นงันงกอยู่กลางสายฝนไปไม่ถึงหกฟุต

เด็กสาวที่อยู่แทบเท้าฉันครางแผ่วเบา เธอมองขึ้นมาราวกับเพิ่งสังเกตเห็นฉันเป็นครั้งแรก จากนั้นเสียงสะอื้นไห้จนตัวโยนก็หลุดออกมาจากลำคอ ดวงตาของเธออ้อนวอนให้ฉันช่วย

หมา...