Read with BonusRead with Bonus

บทสี่ร้อยสี่สิบแปด

ขณะที่ผมทิ้งตัวลงบนกองผ้าห่มและหมอนที่ตอนนี้เกลื่อนเต็มพื้นห้องนั่งเล่น ผมก็ฟังเสียงฝักบัวจากชั้นล่างพร้อมกับรอยยิ้มพึงพอใจที่ผุดขึ้นบนใบหน้า

ชีวิตมันควรจะเป็นแบบนี้สิ ผมกับคู่ของผม ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันหลังจากมื้อค่ำแสนอร่อย

ความรู้สึกนั้นอุ่นวาบในอก โอบล้อมผมด้วยเศษเสี้ยวความทรงจำต่างๆ ในวันที่เราอย...