Read with BonusRead with Bonus

บทที่สี่ร้อยสี่สิบหนึ่ง

อเดล

ขณะยืนรอให้กริฟฟินกลับมาหาฉันตรงขั้นบันไดหน้าศาล ฉันพบว่ามันยากเหลือเกินที่จะซ่อนความรู้สึกทึ่งอย่างที่สุดขณะมองแหวนที่ส่องประกายบนนิ้วของฉัน

รูปทรงของแหวนไม่ได้ดูบอบบางหรือสวยคลาสสิก มันหนาเตอะ ดูหรูหราโอ่อ่า และหนักเหลือเชื่อ แต่มันก็เป็นเครื่องประดับที่สมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็น...