Read with BonusRead with Bonus

บทที่สี่ร้อยสามสิบ

กริฟฟิน

โธ่เว้ย เธอสวยชะมัด การได้มองเธอปลดปล่อยอารมณ์แบบนั้น การมีร่างเปลือยเปล่าของเธออยู่ใต้ร่างผม มันเหมือนฝันไปเลย ผมต้องคอยบอกตัวเองว่านี่คือเรื่องจริง เธอกำลังอยู่กับผมตรงนี้ นี่ไม่ใช่ความฝันอีกต่อไปแล้ว และต่อให้มันเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมจะทำ ผมก็จะทำให้สิ่งนี้เป็นชีวิตของผมให้ได้

ดวงตาขอ...