Read with BonusRead with Bonus

บทสี่สิบสาม

โดมินิก

เรือเร็วของควินน์เข้าเทียบท่าเรือขณะที่สายฟ้าฟาดเปรี้ยงลงมาบนท้องฟ้า ฝนกระหน่ำลงมาอย่างหนักจนเราสองคนเปียกโชกไปทั้งตัว หมอกทั้งหมดหายไปสิ้น ทิ้งเกาะไว้ในประกายแสงแห่งความมืดพร้อมกับสัญญาณของพายุที่กำลังจะมา สายตาของฉันจับจ้องขึ้นไปยังบ้านบนหน้าผาทันที มองหน้าต่างสีเหลืองสว่างบนชั้นสาม

*...