Read with BonusRead with Bonus

บทสี่ร้อยสิบสี่

อเดล

กริฟฟินกำลังหอบหายใจ ศีรษะแหงนไปด้านหลัง ดวงตาปิดสนิท ตอนที่ฉันเอ่ยปาก หมัดของเขายังคงกำทับมือของฉันไว้ และเมื่อเขาได้ยินน้ำเสียงที่ฉันเรียกชื่อเขา การที่มือของฉันคลายออกจากรอบแก่นกายของเขา เขาคงสัมผัสได้ เขาคงรู้...ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“กริฟฟิน” ฉันครางเสียงอ่อย พยายามจะดึงมือออกแต่เขากล...