Read with BonusRead with Bonus

บทสี่ร้อยสิบเอ็ด

กริฟฟิน

“พะ-พูดว่าอะไรนะ?”

โดยไม่เสียเวลาอีกแม้วินาทีเดียว ฉันเอื้อมมือข้ามเบาะไปกระชากตัวเธอมาจนแผ่นหลังพิงซบอยู่ข้างตัวฉัน จากนั้นก็รัดเข็มขัดนิรภัยให้เธออีกครั้ง แล้ววางมือกลับไปบนต้นขาเธอ ตรงตำแหน่งที่ฉันต้องการเป๊ะ

แต่ก็นั่นแหละ มันก็ไม่เชิงว่าเป็นตำแหน่งที่ฉันต้องการเสียทีเดียว ฉันอยากจ...