Read with BonusRead with Bonus

บทสามร้อยแปดสิบ

มารี โมเนต์เคยงดงามมาก่อน ผมรู้เรื่องนี้เพราะผมมองเห็นเธอได้ในความทรงจำของเมฟ

ครั้งหนึ่ง ผมเธอเคยเป็นม่านไหมสีดำขลับที่พลิ้วไหวไปตามการเคลื่อนไหว ผิวของเธอน่ะหรือ? ดุจกาแฟดำเข้มเนียนละเอียด เปล่งประกายใต้แสงตะวันทุกเช้า ตอนที่เธอกระเด้งตัวออกจากเตียงไปดูแลสวนสมุนไพร เธอเคยหัวเราะด้วยเสียงทุ้มกังวาน...