Read with BonusRead with Bonus

บทสามร้อยหกสิบหก

อนาสตาเซีย

“บอกตามตรงนะ ที่รัก” พอลเอ่ย พลางรอยยิ้มค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนริมฝีปาก “ฟังดูแม่งโคตรเจ๋งเลยว่ะ แต่เธอจะทำได้ยังไงในเมื่อยัยนั่นอยู่ในบึง แต่พวกเราอยู่ไกลซะขนาดนี้” พอลส่ายหน้า เอื้อมมือมาคว้าเอวฉันแล้วดึงเข้าไปหาเขาที่นั่งอยู่บนโซฟา

ฉันยิ้มกว้าง หยิบเล็บปลอมที่แต่งปลายขาวออกมาจากกระเป๋า...