Read with BonusRead with Bonus

บทที่สามสิบหก

แน่ใจนะว่าอยากทำแบบนี้" โดโมนิคถามฉัน ดวงตาสีเทาของเขากวาดมองไปตามท่าเรือก่อนจะหยุดลงที่เรือยอชต์ของเขา

ดวงอาทิตย์เพิ่งลับขอบฟ้าไปหยกๆ ท้องฟ้าก็เริ่มดำดิ่งสู่ความมืดมิดแล้ว

เรเนียร์ยืนอยู่กับโคด้า ทั้งคู่พิงอยู่ท้ายรถเอสยูวีสีเทาเข้มที่มีคำว่า นายอำเภอ เขียนพาดด้วยตัวอักษรสีเงินอ่อน ฉันมองไม่เห็นใคร...