Read with BonusRead with Bonus

บทสามร้อยสามสิบสาม

เคนดัลล์

ขณะมองใบหน้าของทิมมอนส์ที่กำลังเหม่อมองไปทางขวาอย่างเศร้าสร้อย ความรู้สึกผิดก็ค่อยๆ ตีตื้นขึ้นมาจุกที่คอ ความรู้สึกอยากชดเชยการกระทำอันอาฆาตแค้นทุกครั้งที่เขาทำร้ายฉัน มันค่อยๆ ข่วนทึ้งเข้ามาในอกทีละนิด ทีละนิด จนในที่สุดก็เข้าครอบงำทุกพื้นที่ว่างเปล่าในใจ

*นี่คือวิธีที่เราทำลายตัวเอง...