Read with BonusRead with Bonus

บทสามร้อยสี่

พอล

น้ำเสียงของมารี โมเนต์ขับขานผ่านโทรศัพท์ เจือเสียงหัวเราะและท่วงทำนองเนิบนาบแห่งปัญญาที่ได้มาจากการผ่านความตายมานับครั้งไม่ถ้วน หรือจากการเรียกใช้มนตร์ดำมาบ่อยครั้งเกินไป “ว่าไง เจ้าหมาป่าน้อย ไม่ได้คุยกันนานเลยนะ เจ้าต้องการอะไรสินะ?”

เมื่ออนาสตาเซียยังอยู่ใกล้ผมขนาดนี้ มันยากที่จะตั้งส...