Read with BonusRead with Bonus

บทสองร้อยแปดสิบเจ็ด

โรส

ตอนที่ฉันย่องลงมาชั้นล่างพร้อมโทรศัพท์ของบาร์ทเล็ตต์ เขาไม่ขยับตัวเลย ซึ่งฉันรู้สึกขอบคุณมาก รุ่งสางเริ่มจับขอบฟ้าแล้ว และเพราะเราใช้เวลาเกือบทั้งคืนร่วมรักกัน เขาควรจะหลับสนิทอยู่ ทั้งบ้านเงียบสงัด แต่ฉันไม่ได้แอบออกไปข้างนอกอย่างที่วางแผนไว้ตอนแรก ฉันกลัวเกินไปว่าระบบสัญญาณกันขโมยอาจจะดัง...