Read with BonusRead with Bonus

บทสองร้อยแปดสิบห้า

อนาสตาเซีย

หลังจากพอลแต่งตัวให้ฉันด้วยเสื้อสเวตเตอร์ขนแกะตัวใหญ่กับกางเกงวอร์มของเขา เขาก็สวมถุงเท้าขนสัตว์ให้เท้าฉันสองชั้น ไม่ใช่แค่ว่าฉันแต่งตัวเองเป็นมาตั้งแต่อายุสี่ขวบนะ แต่ฉันเพิ่งใช้เวลาทั้งสัปดาห์ทำให้เท้าด้านเหมือนรองเท้าบูทตอนวิ่งหนีฝูงหมาเงามา มันไม่มีเหตุผลเลยสักนิดที่เขาจะต้องมาสวม...